Σημερινή παρουσίαση σε ημερίδα ψυχοθεραπευτών Ε. και Δ. Καραγιάννη “Πέτρες Αγωνίας και Αποχαιρετισμού σε ένα Γενικό Νοσοκομείο”. Εκεί που δοκιμάζονται οι ανθρώπινες αντοχές, εκεί που μοιάζει ανελέητη η συνειδητοποίηση της κοινής ανθρώπινης μοίρας.

Μπροστά στην αρρώστια, μπροστά σε ένα βίαιο αποχωρισμό, καθώς ακούγεται το θρόισμα από τις φτερούγες του θανάτου, ανοίγονται τα υπαρξιακά ερωτήματα και απαιτούν απαντήσεις. Οι συγκρούσεις με τους αγαπημένους που δεν επιλύθηκαν, οι πολύτιμες πληροφορίες που δεν μοιράστηκαν, η αλήθεια – ενάντια στη λήθη – του άλλου που δεν αξιοποιήθηκε και κυρίως τα σαγαπώ που δεν έχουν ακόμα ειπωθεί, ζητούν διέξοδο τις ατέλειωτες ώρες της αγρύπνιας πλάι στο προσκέφαλο του αρρώστου. Μια πέτρα θα φιλοξενήσει στην στέρεη δομή της μια εύθραυστη ευχή, μια ευχή ελπίδας, μια ευχή αγάπης που θα εξανθρωπίζει τη ζωή μέχρι την ύστατη στιγμή.