Σκόρπιες σκέψεις από την ομιλία-αφήγηση της Κ.Λ. κας Ελευθερίας Μελανίτου στην Αντίστιξη:
Μια ομιλία…. ναι… μία ομιλία…. τελικά μπορεί να μετακινήσει, να συγκινήσει, να κινητοποιήσει…
Μπορεί ο ένας να μιλά με λόγια, αλλά και οι άλλοι μιλούν… «μιλούν» με σιωπές, με βλέμματα, με δάκρυα…..
Έμοιαζε σαν θάλασσα ήρεμη που ο λόγος, σαν πετράδι προκαλούσε δίνες αλλεπάλληλες και χάραζε μία άλλη πορεία….
Από την ομιλία σας, από την αφήγησή σας κυρία Μελανίτου… :
Θα κρατήσω ότι η υπέρβαση, διατηρεί το βλέμμα μας ζωντανό, καθαρό, γεμάτο από τον παιδικό ενθουσιασμό, αλλά και την ενήλικη ετοιμότητα….
Θα κρατήσω ότι η καθαρή πρόθεση συνάντησης με τον άλλο, διαλύει τις φαντασιώσεις και τους διογκωμένους φόβους και εξανθρωπίζει την επαφή….
Θα κρατήσω ότι στο θεραπευτικό κύκλο, το κέντρο είναι ο άνθρωπος και όχι η πράξη του…
Θα κρατήσω ότι ο σεβασμός και η φροντίδα στο πρόσωπο του θεραπευόμενου, δεν αναμένεται να «κερδηθούν», αλλά αποτελούν βίωμα, θέση και πλαίσιο συνάμα…
Θα κρατήσω ότι η οικογένεια μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία στο ταξίδι του παιδιού για τον επαγγελματικό του προσανατολισμό…
Θα κρατήσω ότι οι γονείς έχουν τη δυνατότητα & τη χαρά να μεταγγίσουν το λειτουργικό πλαίσιο της σύνδεσης με τους ανθρώπους, στα παιδιά τους…
Θα κρατήσω ότι οι γονείς συμβουλεύουν με το έργο τους & εύχονται με το βλέμμα τους…
Θα κρατήσω ότι το πλαίσιο αναδεικνύεται, όταν διαμορφώνεται από τους ανθρώπους και όχι όταν επιβάλλεται σε αυτούς…
Θα κρατήσω ότι η συνεργατικότητα χτίζεται στην πρόθεση & το παράδειγμα…
Θα κρατήσω ότι όταν οι άνθρωποι διέπονται από όραμα και δέσμευση, τότε δεν υπάρχουν εμπόδια, παρά μόνο προκλήσεις…
Θα κρατήσω ότι όταν έχεις επιλέξει να είσαι «παρών» στην εργασιακή σου «ζωή», τότε η συνταξιοδότηση δεν επιφέρει κενό, αλλά πλούτο…
Θα κρατήσω ότι όταν έχεις βιώσει «ευχαριστιακά» την εργασία σου, τότε μπορείς να γίνεις φωτεινός αναμεταδότης των εμπειριών σου και … να εμπνεύσεις στη δέσμευση, στην υπέρβαση, στο άνοιγμα, στην προοπτική…
Ελληνικά 
English 
