Στη στιγμιαία αναλαμπή που είναι η ύπαρξη μας, μπορούμε να αγαπήσουμε πρόσωπα και πράγματα, μπορούμε να δημιουργήσουμε, μπορούμε μέσα από την αυτοπραγμάτωση να εμπνεύσουμε ζωή, παρά το γεγονός ότι ο θάνατος στο τέλος θα μας διεκδικήσει. Προϋπόθεση αποτελεί η αποδοχή του δώρου της ελευθερίας, που είναι ταυτόχρονα και η οδύνη της αβεβαιότητας.